Gaan we samen voor een lean mean marketingmachine?

Onlangs werd ik door een boekingssite gebeld. Of ik even wilde tekenen voor afdracht van commissie in 2012, gemiddeld slechts 14% per boeking. Ik viel bijna van mijn stoel!

De marges in de verblijfsrecreatie staan onder druk dankzij allerlei factoren: stijgende kosten, gelijkblijvende of dalende prijzen en uitbesteding van onze marketingactiviteiten aan derden. We besteden onze marketing uit aan allerlei branchevreemde vogels zoals Belvilla, Bookings.com, Vakantieveiling en ga zo maar door. We hebben geen alternatief dus betalen we morrend de hoge commissiepercentages.

In 2010 stelde RECRON voor aan de leden: Laten we het heft (en de marges) weer in eigen hand nemen door zelf een goede marketingmachine op te tuigen. Gelukkig vonden de leden dit een goed idee en kreeg RECRON toestemming dit verder uit te werken.

Tijdens de ALV van RECRON in november 2011 werd een klein tipje van de sluier opgelicht rondom het marketingbedrijf dat RECRON naast haar verenigingsactiviteiten gaat oprichten. We waren met z'n allen getuige van een bijzondere verloving tussen Telegraaf Media Groep en RECRON! Zij tuigen samen diverse communicatiekanalen op met daarachter een breed en diep database met informatie over recreëren in Nederland. Via de kanalen kan de consument al in 2012 zijn of haar dagje uit of vakantie boeken. De ondernemer draagt een marktconforme commissie af. De inkomsten investeert RECRON opnieuw in de marketingactiviteiten.

Het plan van RECRON klinkt mij als muziek in de oren: dezelfde of minder marketinguitgaven én terugvloeiende geldstromen naar de branche! Samenwerken is echter cruciaal binnen dit plan. En laat onze branche daar nou net niet in uitblinken... (ik refereer hier graag even aan de benchmark)

Zonder goede en complete content, die door de ondernemers aangeleverd én up to date gehouden dient te worden, is elke vorm van een marketingmachine gedoemd te stranden in een dure inhoudsloze huls. En de consument boekt vrolijk voor €1 een overnachting in hotel Bijnavoorniks aan Zee via Vakantieveiling.nl.

Daarom wil ik u vragen, uit naam van de branche, om in 2012 vooral samen te werken met uw collega's. En om snel op te hangen als uw boekingskanaal u 14% commissie wil aftroggelen!

Wie inspireert 'infecteert'!

Een irritante goeroe die keihard ‘tsjakka’ in m’n oor toetert, mijn familie, kunst, een goed fantasy-verhaal, ik heb een heleboel inspiratiebronnen.

De dichtregel: ik wou dat ik twee hondjes was, dan kon ik samen spelen, zette me aan tot het schrijven van korte gedichten. Ik schrijf mijn vingers blauw. Een Pulitzerprijs voor poëzie zal er de komende jaren nog niet komen. Maar niet getreurd, ik kan mezelf helemaal verliezen in een mooie zin en ervaar na het opschrijven van zo’n zin een euforisch gevoel. En dat heb ik allemaal te danken aan Godfried Bomans. Zou James Watt zich zó gevoeld hebben na het uitvinden van de stoommachine...?

De leden van de RECRON Junior Club, ruim 80 ‘ondernemers van morgen’, zijn altijd op zoek naar inspiratie die toepasbaar is binnen hun bedrijf. Die inspiratie doen we onder andere op tijdens onze halfjaarlijkse bijeenkomsten. Tijdens die bijeenkomsten leren we van elkaar, van de plekken die we aandoen en van de personen die we ontmoeten.

Deze inspiratiebronnen zijn onontbeerlijk voor onze club. Want het delen van kennis en inspiratie is de basis van ons bestaansrecht! Om die reden willen we onze inspiratiebronnen vanaf dit jaar gaan belonen met de Glow award. Deze Glow award beloont besmettelijk leereffect en wordt toegekend aan een persoon, project, idee, bedrijf dat de leden van de RJC inspiratie biedt. De prijs wordt uitgereikt tijdens de algemene ledenvergadering van RECRON op 10 november. De winnaar ontvangt een bronzen beeld en wordt flink in de spotlights gezet.

Ikzelf meld me misschien wel aan met mijn debuut dichtbundel. Een dichtbundel met niet alleen hele korte gedichten maar ook heel weinig pagina’s. Misschien nog niet rijp voor een Glow award in 2011.

Bent of kent u iemand die in 2011 al helemaal voor de award gaat? Meldt u dan op www.recronjuniorclub.nl!

Ik kies!

We hebben het voor het kiezen in Nederland. In de supermarkt moet ik kiezen uit 27 verschillende soorten kaas en wel 15 soorten ontbijtgranen. Er zijn wel 15 types vakanties te onderscheiden en op www.footzy.nl staan 850 Nederlandse campings waaruit je moet kiezen wanneer je de volgende keuzes reeds gemaakt hebt:

1. We gaan dit jaar op vakantie
2. Ik wil een buitenvakantie
3. Ik wil kamperen
4. Ik wil in eigen land blijven

Sommige keuzes zijn de ‘moeite van het kiezen’ niet waard. Of je nu muesli eet met stukjes appels of met rozijnen, op een mensenleven is dit niet echt van belang. En met al die keuzemogelijkheden is het soms gemakkelijker om gewoon niet te kiezen. Zijn we niet gewoon ‘keuzemoe’ aan het worden?

Op 4 maart mochten we de naar de stembus voor verkiezing van de Raad van State. Slechts 56% van de stemgerechtigden brachten hun stem uit. Ook ik. De provincie maakt op hoofdlijnen beleid op ruimtelijke ordening waar ik mee van doen heb en kiest bovendien elke ambtstermijn enkele beeldbepalende projecten uit die op ruime (financiële) steun mogen rekenen.

Zo is onlangs bepaald dat er op 5 kilometer afstand van waar ik woon en werk een 100 hectare groot hippisch centrum moet komen. Het centrum moet internationale aantrekkingskracht hebben dankzij een Olympisch parcours en allerlei recreatieve mogelijkheden. De provincie bepaalt én betaalt. Er wordt in de eerste fase 5 miljoen euro gereserveerd voor de plannen. De moeite waard om voor naar de stembus te gaan? Ik vind van wel, want ik denk dat het plan een grote economische impact heeft.

Maar liefs 44% van de stemgerechtigden stemden in maart niet. Waren zij keuzemoe? Of vonden zij het niet de moeite waard om te kiezen?

In het najaar van 2011 gaan we met de RECRON Junior Club op zoek naar de invloed van de politiek in onze bedrijfsvoering. Het belooft een leerzame bijeenkomst te worden. De datum en het programma worden nog gecommuniceerd via www.recronjuniorclub.nl.

De meisjes tegen de jongens

Wist u dat meisjes niet met meer dan 2 of 3 meiden tegelijkertijd willen spelen? En dat ze niet vies willen worden van zweet of modder? Of dat jongens zich altijd willen bewijzen tijdens het spel?

Ik had er nog nooit over nagedacht maar de puzzelstukjes vallen nu op z’n plaats. In de speeltuin op Recreatiepark BreeBronne hingen de jongens altijd rondom de kabelbaan en abseilden daar op de meest creatieve wijze vanaf. Ondertussen stonden de meiden rondom de duikelrekken een beetje te klessebessen. Dat hier een theorie achter schuilt, leerde ik tijdens onze laatste RJC studiereis. De reis ging dit keer naar Berlijn. Kompan had ons uitgenodigd en een fantastisch programma samengesteld. De jongens werden weer echte jongens en konden zich naar hartenlust bewijzen. De meisjes konden ook doen waar ze goed in zijn: kijken naar hoe de jongens zich uitsloven, kletsen en mooi zijn.

Willem van Veenendaal, algemeen directeur van Kompan, bood ons deze verhelderende speelinzichten op een niet zo heldere ochtend. Na zijn verhaal toetsten wij de theorie. Op verschillende plekken in Berlijn sloven de jongens zich uit in de speelnetten van Corocord (zusterbedrijf van Kompan) en de meisjes waren hun best aan het doen om mooi te zijn, in kleine groepjes uiteraard. Ook ik. Mooi trampolinespringen is mijn specialiteit.

Het weekend Berlijn maakte voor eens en altijd helder wat de grote verschillen zijn tussen jongens en meisjes. En volgens mij reikt dit verder dan onze speeltijd. Vrouwen vinden het belangrijk om enkele collega’s te hebben waarmee het op persoonlijk vlak klikt. Samen lunchen is belangrijk en misschien ook tussen de middag wandelen met z’n tweetjes. De mannen zijn te paaien met werken op grote machines. Hoogwerkers, grasmaaiers, noem maar op. Maar ook de nieuwste gadgets zoals de iPad en de nieuwste HTC doen het goed.

Als echt ‘meisje-meisje’ ben ik altijd op zoek naar een klein groepje prettige mensen waarmee ik kan schakelen op allerlei vlakken. Ook in de professionele sfeer. In Berlijn waren we met ruim 30 RJC-leden en 4 Kompan-mensen. Meer dan 2 of 3, maar ik vond het großartig.

P.S. 4 februari vindt de Nieuwjaarsborrel plaats van de RECRON Junior Club!

Maatschappelijk Verantwoord Ondernemen op een recreatiebedrijf

De afgelopen jaren is de hele wereld in de ban geweest van de economische crisis. Gelukkig krabbelt de economie weer op. Toen onze economie nog in een diepe crisis zat, las ik een uitgebreid artikel over Maatschappelijk Verantwoord Ondernemen (MVO). Hierin stond dat je in tijden van crisis als ondernemer het meeste bereikt door Maatschappelijk Verantwoord te Ondernemen.

Vanuit de MVO doelstelling kan je als ondernemer fors besparen op energie, grondstof, vervoer, faalkosten en meer omzet creëren. Naar aanleiding van dit artikel heb ik mijn afstudeerscriptie geschreven over hoe MVO de marktpositie van ons bedrijf kan versterken.

Maar wat is dat nou eigenlijk... MVO? Voor sommigen is dit een begrip waar zij voortdurend mee bezig zijn en voor anderen niet. Er zijn talloze omschrijvingen voor MVO. Degene die het meest gangbaar is, luidt als volgt:

Maatschappelijk Verantwoord Ondernemen betekent zaken doen op een manier die zo goed mogelijk rekening houdt met menselijke factoren, milieu aspecten en eerlijke winst.

Tijdens het schrijven van mijn afstudeerscriptie heb ik interviews gevoerd met best-practices uit de branche, MVO bijeenkomsten bijgewoond en interviews gehouden met adviseurs en experts. Natuurlijk is het ook erg belangrijk om te weten te komen hoe je gasten en medewerkers over dit onderwerp denken. Onder deze twee groepen heb ik enquêtes verspreid.

Uit de interviews is gebleken dat wanneer een bedrijf zijn positionering gaat omgooien naar een ecologische camping, dit gasten afschrikt. In de beeldvorming van gasten is MVO een grijs gebied met een neutrale perceptie. Men weet niet precies waarom een MVO bedrijf beter zou zijn dan een niet MVO bedrijf. Communicatie is de kern van de uitwerking. Het moet niet als modieus marketingmiddel ingezet worden. Dan zal de gast je verhaal niet geloven. Eerlijke en simpele communicatie is de beste manier. Een leuk stukje tekst op de website, welkomstboekje en informatieborden zijn goede middelen. Houdt het luchtig. Onbewust zal MVO bijdragen aan een betere gastenrelatie en bedrijfsimago. Communicatie is naast het in kennis stellen van gasten over MVO ook een stukje educatie. Dit kan via het animatieprogramma op een speelse manier. Een natuurweek organiseren en activiteiten in het kader van de natuur zijn voorbeelden.

Uit de gastenenquête is gebleken dat onze gasten veel waarde hechten aan natuur tijdens de vakantie. Ons bedrijf ligt aan de kust midden in de duinen. De natuur is al een USP van ons. Om de natuur nog meer op het terrein te integreren is 3 jaar geleden een grote stap gezet met de bouw van 48 duurzame Duinhuisjes (bungalows met een halfrond dak bedekt met zand en duineigen planten) en het duurzame horecacomplex die dezelfde bouwstijl heeft als de Duinhuisjes. Op deze manier worden de biodiversiteit en ecologische/natuur-waarden bevorderd. Bij de bouw zijn vele maatregelen getroffen op het gebied van MVO. Een van de belangrijkste is onze WKK-centrale die met de overtollige warmte van het zwembad, de Duinhuisjes verwarmt. In de uiteindelijke exploitatie wordt gebruik gemaakt van goed materiaal en een (zichtbaar) aanbod voor wat betreft fairtrade, streekgebonden en biologsiche producten.

Net zo belangrijk als de gasten, zijn de medewerkers. Ook zij wisten niet precies wat MVO inhield. Velen wisten niet wat Green Key is (deze onwetendheid was ook bij onze gasten het geval). De informatieverstrekking hierover is dus een aandachtspunt bij ons. De betrokkenheid van je medewerkers bij het bedrijf kan je vergroten door MVO geregeld in het werkoverleg aan de orde te laten komen en de medewerkers over MVO na te laten denken. De laatste tip die ik wil meegeven is dat je het MVO beleid eenvoudig op papier kan zetten en MVO doelen per jaar kan stellen. Zo wordt het concreet en meetbaar wat je op dit gebied doet en wilt bereiken.

Pim Kromhout

P.S. Ik ben voor 3 maanden op rondreis door Amerika. Mocht je een vraag hebben dan kan je mij een e-mail sturen.

Prakkezere is veur erme luuj

Waar krijg jij inspiratie van? Van jouw vakantie, van het tijdschrift wat in de wachtkamer van de tandarts ligt of van iets heel anders?

Voor mij komt inspiratie in ieder geval wanneer ik het ‘t minst verwacht. Namelijk wanneer alles hopeloos lijkt te zijn. Op zo’n moment sta je blijkbaar open voor allerlei mogelijkheden die eerder belachelijk leken. Ik weet zeker dat ik niet de enige ben waarvoor nieuwe inspiratie net op het nippertje komt. Er zijn zelfs een aantal spreekwoorden en gezegden die hier iets over zeggen.

Prakkezere is veur erme luuj is mijn absolute favoriet. Het is een Limburgs spreekwoord en betekent: peinzen is voor arme mensen.

De komende maanden is er weer tijd om te prakkezere. Het succes van onze overpeinzingen ligt volgens ‘mijn’ spreekwoord in hoe goed of slecht we onze campings, pretparken of groepsaccommodaties vol hebben gekregen in de zomervakantie.

Wil je voorkomen dat je langzaam maar zeker verandert in een erme mins (arm mens), dan kun je maar beter onmiddellijk inspiratie opdoen. En dat doe ja natuurlijk bij de RECRON Junior club. Tenminste, als je jonger bent dan 35 jaar en werkzaam bent in een van de 6 bedrijfstakken die RECRON formuleert.

De RECRON Junior club organiseert 2x per jaar studiereizen voor haar ruim 80 leden. In het voorjaar hebben we een interessante studiereis beleefd in Noord-Limburg. We zijn onder andere op bezoek geweest bij Attractiepark Toverland en daar geïnspireerd door Caroline Maessen, ook zijn we op de parken van Ronald Hoppzak (De Schatberg) en Robert Blok (Resort Arcen) geweest.

In het najaar, van 3 t/m 6 november, staat een studiereis naar Duitsland op het programma.

Interesse in de RJC? Kijk op onze website www.recronjuniorclub.nl voor een leuk en informatief filmpje. Aanmelden voor bijeenkomsten of lid worden kan ook via de website!

Wetsvoorstel permanente bewoning recreatiewoningen

De permanente bewoning van recreatiewoningen in strijd met het bestemmingsplan houdt de landelijke politiek al vele jaren bezig. Veel gemeentes hebben deze vorm van wonen lang gedoogd. Onder druk van de rijksoverheid komt hier inmiddels een eind aan. De minister van VROM heeft de gemeentes opgedragen de illegale situaties te legaliseren door bestemmingsplannen aan te passen of op te heffen door handhavend op te treden. Omdat er zo lang gedoogd is, vreesde de Tweede Kamer voor schrijnende situaties waarin legalisering niet mogelijk zou blijken. Als gevolg hiervan zal er tegen één groep bewoners niet handhavend worden opgetreden. Om dit wettelijk vast te leggen, heeft de minister een voorstel voor de Wet vergunning onrechtmatige bewoning recreatiewoningen naar de Tweede Kamer gestuurd.
De groep mensen op wie het wetsvoorstel ziet, had de recreatiewoning op 31 oktober 2003 (vlak voor de aankondiging van het nieuwe beleid door de minister van VROM) als woning in gebruik en heeft dit gebruik tot in elk geval 1 januari 2010 voortgezet. De bewoner zal dit zelf moeten aantonen, bijvoorbeeld door het overleggen van een bewijs van inschrijving in de GBA of gegevens van de Belastingdienst en andere (overheids)instanties waaruit van de bewoning blijkt. Personen aan wie de gemeente al vóór 31 oktober 2003 had gemeld dat tegen hen handhavend zou (kunnen) worden opgetreden, vallen buiten de groep. Ook buiten de groep vallen degenen die in een recreatiewoning wonen die niet voldoet aan de eisen die de Woningwet en het Bouwbesluit aan bestaande woningen stellen of die te dicht bij landbouw en industriegebieden zijn gelegen.

Wie wel onder de genoemde groep valt, kan volgens het wetsvoorstel bij de gemeente een vergunning opeisen, op grond waarvan hij of zij in de recreatiewoning kan blijven wonen. Deze vergunning is persoonsgebonden en vervalt zodra de houder de bewoning beëindigt.

Het wetsvoorstel is bekritiseerd door de Raad van State omdat de wettelijke regeling voor de uitzonderingsgevallen niet nodig zou zijn. De minister denkt hier anders over en heeft het wetsvoorstel toch bij de Tweede Kamer ingediend. Het laatste woord over de permanente bewoning van recreatiewoningen is dus voorlopig nog niet gezegd.